Αρχιτεκτονικές ακρότητες...
Δεν μπορώ..! Δε γίνεται..! Δεν κρατιέμαι με τίποτα.......
...................Μα, τι πίνουν;;;;;;!!!!...................
Εχουν πια σχεδιαστεί τα πάντα; Εχουν εξαντληθεί οι φόρμες; Είναι τόση η ανάγκη για να κάνει κανείς τη διαφορά, που οδηγείται εντέλει σε τόσο ανεφάρμοστες κι 'ανεδαφικές' σχεδιαστικές προτάσεις, έστω και στα πλαίσια ενός διαγωνισμού νεωτερισμών; Σε προσκαλώ να ρίξεις μια ματιά στα τελικά αποτελέσματα του eVolo architecture (New York) και σε προκαλώ να φανταστείς την όψη της πόλης που θα αποτολμούσε να υιοθετήσει αυτές τις ιδέες. Οοοοχι!... δεν είναι γλυπτά!... είναι κτίρια και κατοικίες. Προορίζονται για την καθημερινότητά μας. Είναι σχεδιασμένα με βάση τους τον άνθρωπο και το περιβάλλον και -ισχυρίζονται πως- θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης και της αισθητικής στα αστικά τοπία...
Διαγωνισμός σχεδιασμού κατοικίας 2007
Πρώτη θέση: Eduardo McIntosh - UK
Δεύτερη θέση: Tat Lam - USΑ
Τρίτη θέση: Marcin Pilsniac - Poland
Ενδιαφέρουσες συμμετοχές από:
Ιταλία
USA
USA
Γερμανία
Γερμανία
USA
Διαγωνισμός σχεδιασμού ουρανοξύστη
Κάποιες από τις συμμετοχές:
Πόση δημιουργικότητα, πόσες ώρες εργασίας, τι όραμα..!!
Η αρχιτεκτονική όμως, ως 'εφαρμοσμένη' τέχνη, δεν συνηθίζει τέτοια άλματα στην πράξη. Ο αρχιτέκτων από την άλλη πλευρά, ως δημιουργός κατά βάσιν, είναι πάνω απ' όλα οραματιστής και καλλιτέχνης. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπει ότι η τέχνη του, αφορά κυρίως την λειτουργικότητα και εξαρτάται από το βαθμό εφαρμοσιμότητας. Δεν προτείνει ένα νέο μουσικό είδος, μια καινούρια ζωγραφική τεχνοτροπία ή ένα νέο σχέδιο μόδας. Εχει την ευθύνη της διαμόρφωσης της κοινωνικής αισθητικής μέσω του αστικού σχεδιασμού. Και καλό θα ήταν να μην το ξεχνά αυτό, ακόμη και στις πιο 'αρτίστικες' εμπνεύσεις του. Και κατά τη γνώμη μου, ειδικά σε αυτές, καθότι από αυτές περιμένουμε μια νέα πνοή, μια νέα τάση, μια νέα σφραγίδα...
Κι υπάρχουν πολλοί, νέοι και μη, σύγχρονοι αρχιτέκτονες, πράγματι πολλά υποσχόμενοι. Τι κρίμα όμως να αναλώνονται σε ακρότητες μόνο και μόνο για την χαρά της πρόκλησης ή τα φώτα της δημοσιότητας...
Παρασκευή, Ιανουαρίου 02, 2009
|
Ετικέτες
υπερβολικά
|
1 σχόλια:
Θα συμφωνήσω με την υπερβολή των περισσότερων λύσεων...Έλεος πια, τι άλλο θα δουν τα ματάκια μας χάριν εντυπωσιασμού?.. Είπαμε, ναι στο διαφορετικό, ναι στον ντικονστρουκτιβισμό, αλλά όλοι οι "Hadid -wannabes" ξεχνάνε πολύ βασικές ένοιες όπως το ΚΑΛΛΟΣ και η ΑΡΜΟΝΙΑ... Δεν χρειάζεται να γυρίσουμε πίσω στα κλασσικά χρόνια για να διατηρήσουμε βασικές αρχές αρχιτεκτονικού σχεδιασμού με σεβασμό προς τον άνθρωπο. Υπάρχουν τρόποι - αποδεδειγμένα - να πρωτοπορήσουμε χωρίς να προκαλούμε αποστροφή ή απορία...(τύπου "τώρα γιατί το έκανε αυτό?..")!
Δημοσίευση σχολίου